Πολιτικό καφενείο

"Ο Μεγάλος Ανατολικός"

Προσθέστε την σελίδα στα Αγαπημένα σας 

Πρότεινε αυτήν την σελίδα 

Forum

Βιβλίο επισκεπτών

Συνεργάτες

Επικοινωνία

Σύνδεσμοι

  Εγγραφή στην Mailing list  Αποστολή άρθρων στην: Συντακτική επιτροπή  Οργάνωση θεμάτων: Βήχος Παναγιώτης

 

 

Δημοτικές Εκλογές 2002

Αρχείο

Κεντρική σελίδα

 

ΑΓΓΕΛΟΣ ΧΑΓΙΟΣ
Να εκφραστεί η Ανυπόταχτη Αθήνα

Το ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ θα βρίσκετε και στις Δημοτικές Εκλογές στο πλευρό των Επαναστατικών Αριστερών Συνδυασμών σε ολόκληρη την Ελλάδα. Σήμερα φιλοξενούμε μία συνέντευξη που έδωσε ο επικεφαλής της Κίνησης ΑΝΥΠΟΤΑΧΤΗ ΑΘΗΝΑ Αγγελος Χάγιος στο σ. Κώστα Μάρκου.


ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΜΑΡΚΟΥ

- Δήμαρχο δεν βγάζετε, δημοτικό σύμβουλο είναι πολύ δύσκολο να εκλέξετε, γιατί κατεβαίνετε στις εκλογές;

- Σε αυτές τις εκλογές, περισσότερο από ποτέ, είναι αναγκαίο να εκφραστεί και με ψηφοδέλτιο η ριζοσπαστική και αντικαπιταλιστική Αριστερά. Διότι ο κόσμος του αγώνα αναζητά τρόπους αντίδρασης και στις εκλογές. Θέλει να απαντήσει στην τρομοκρατική επίθεση της κυβέρνησης και όλων των αντιδραστικών κύκλων εναντίον του, εναντίον της Αριστεράς και ιδιαίτερα της επαναστατικής. Και πρέπει να απαντήσει, να εκφραστεί με ανώτερο, πολιτικό τρόπο. 

Η Ανυπότακτη Αθήνα πρέπει να ψηφιστεί από τους εργαζόμενους. Γιατί όλοι οι υποψήφιοί της ήταν παρόντες σ΄ όλες τις απεργίες, τις διαδηλώσεις, τους αγώνες της εργατικής τάξης όλα αυτά τα χρόνια

Νιώθει ότι πρέπει να πάρει πολιτική θέση απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο κατά του λαού του Ιράκ, που προετοιμάζεται με ταχύτητα, παρά τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, ενώ συνεχίζεται το έγκλημα κατά των Παλαιστινίων. Είναι μια στιγμή που ο κόσμος του αγώνα αναζητεί πολιτική έκφραση απέναντι στην όξυνση των καθημερινών προβλημάτων, στις δολοφονίες στους χώρους δουλειάς, στις «κυβερνητικές» πλημμύρες, στο έγκλημα κατά της ζωής και του περιβάλλοντος που διαπράττεται στο όνομα των Ολυμπιακών Αγώνων. Για τη ριζοσπαστική Αριστερά είναι ίσως οι πιο κρίσιμες δημοτικές εκλογές...

- Ωστόσο, σε κάθε εκλογική μάχη μιλάτε για «μια κρίσιμη πολιτική μάχη». Μήπως τώρα, που είναι πραγματικά κρίσιμη, την πάθετε όπως ο γνωστός βοσκός του παραμυθιού;

- Πρέπει να κατανοηθεί από όλους ότι έχουμε μια ποιοτικά διαφορετική επίθεση, που δεν στοχεύει μόνο στα δημοκρατικά δικαιώματα αλλά στο μέλλον του εργατικού, αριστερού και επαναστατικού κινήματος στη χώρα μας. Ασκείται τρομακτική πίεση και σε πολιτικό και σε ιδεολογικό επίπεδο. Επιχειρούν μετατόπιση του πολιτικού άξονα σε πιο αντιδραστική κατεύθυνση. Πράγμα που επιδρά άμεσα στις αριστερές δυνάμεις και εκφράζεται, ακόμα και στις αστικές. Στο ΠΑΣΟΚ κοιμούνται ύπνο βαθύ, αν νομίζουν ότι θα αξιοποιήσουν την επίθεση προς την κατεύθυνση του δικού τους προγράμματος. Δεν υπάρχει, λοιπόν, άλλος τρόπος απάντησης έξω από τη συσπείρωση των ριζοσπαστικών αντικαπιταλιστικών δυνάμεων σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο.

- Πώς εκτιμάς την προσπάθεια αξιοποίησης της υπόθεσης «17 Νοέμβρη» από το ΠΑΣΟΚ, ώστε να εμφανιστεί ως προστάτης της «γενιάς του Πολυχνείου»;

- Μόνο ως ανίερη και πολιτικά ανήθικη πράξη μπορεί να χαρακτηριστεί η προσπάθεια της κυβέρνησης να κόψει και να ράψει το αντιιμπεριαλιστικό, ανατρεπτικό περιεχόμενο του αντιδικτατορικού αγώνα στα όρια της φιλοαμερικανικής, ιμπεριαλιστικής, διαχειριστικής και αντιδημοκρατικής πολιτικής της. Ειδικά τη στιγμή που καταπατά τις λαϊκές ελευθερίες με τον τρομονόμο, που ετοιμάζει νέο, που γενικεύει τη λογική της καταστολής και δημιουργεί ένα σύγχρονο κρατικό μηχανισμό εναντίον των λαϊκών, εργατικών και νεολαιίστικων αγώνων. Δυστυχώς, νερό στο μύλο της κυβέρνησης χύνουν και πρώην αριστεροί, όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, αλλά και ένα τμήμα της διαχειριστικής Αριστεράς. Με άλλο τρόπο, νεροκουβαλητής είναι και η λεγόμενη «17 Νοέμβρη».

- Γιατί;

- Διότι με εντελώς αυθαίρετο, καπελωτικό και προκλητικό τρόπο, καπηλεύτηκε την ημερομηνία της μεγάλης λαϊκής και νεολαιίστικής εξέγερσης, που στο περιεχόμενο και τη μορφή βρισκόταν ακριβώς στον αντίποδα της ατομικής τρομοκρατίας. Η εξέγερση της 17 Νοέμβρη διαπαιδαγώγησε τους εργάτες και τη νεολαία στον ανοιχτό, μαζικό, πολιτικό επαναστατικό αγώνα και όχι στην κλειστή και συνωμοτική δράση μηχανισμών που δημιουργεί πρόσφορο έδαφος για την παρέμβαση των κρατικών μηχανισμών. Η καπηλεία αυτή προδιέγραψε εν πολλοίς και τον υπονομευτικό ρόλο της λεγόμενης «17 Νοέμβρη», η οποία δημιούργησε με τις ενέργειές της ευκαιρίες για τη συκοφάντηση των ιδανικών και του προγράμματος της εξέγερσης, έδινε και δίνει τα απαραίτητα άλλοθι στο κράτος για τη νομιμοποίηση της καταστολής και την αδίστακτη εκμετάλλευση του αντιδικτατορικού αγώνα από το ΠΑΣΟΚ.

- Κεντρικός άξονας της προεκλογικής καμπάνιας των καθεστωτικών συνδυασμών είναι το θέμα της ασφάλειας. Εσείς τι προτείνετε για την «ασφάλεια του πολίτη»;

- Ενώ καταργείται κάθε δικαίωμα στην κοινωνική ασφάλεια, προσπαθούν να καλύψουν την αντεργατική πολιτική τους με την αστυνομοκρατία και το χαφιεδισμό, με πρόσχημα την «εξάρθρωση της τρομοκρατίας». Ακόμα χειρότερα, με βάση τον ορισμό του ευρωτρομονόμου για την τρομοκρατία, προσπαθούν να παρουσιάσουν ως κίνδυνο για την ασφάλεια τους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες! Κοινωνική ασφάλεια σημαίνει πρώτα από όλα να φεύγεις από τη δουλειά σου ζωντανός 3.500 θάνατοι εργατών σε χώρους εργασίας έγιναν από το 74. Σημαίνει εργασιακή σταθερότητα και όχι ελαστικότητα, σημαίνει δικαίωμα σε αξιοπρεπή περίθαλψη και σύνταξη, σημαίνει κατοχύρωση των λαϊκών ελευθεριών και δικαιωμάτων απέναντι στην αστυνομική αυθαιρεσία. Αυτή είναι η θέση μας για την ασφάλεια των πολιτών. Και είναι σε πλήρη αντίθεση με την κρατική καταστολή, που τώρα γίνεται και δημοτική με την αστυνομία των δήμων, η οποία μάλιστα πρέπει και να οπλοφορεί.

- Ας περάσουμε σε ένα άλλο θέμα. Είναι πραγματικά διακριτή, θα έλεγα καινοτόμος για την Αριστερά, η αντίληψη του ψηφοδελτίου σας για το χαρακτήρα των δήμων ως τοπικό κράτος. Δεν μπορούν όμως να αλλάξουν οι δήμοι με αριστερές πλειοψηφίες;

- Καταρχήν, έχει τεράστια σημασία να αποκαλυφθεί ο πραγματικός ρόλος των δήμων και ειδικά του Δήμου Αθηναίων, σε αυτή τη φάση καπιταλιστικής ολοκλήρωσής τους, ως τοπικού κράτους. Με ό,τι αυτό σημαίνει για τις κοινωνικές, οικονομικές και κατασταλτικές λειτουργίες τους. Δεύτερο, θεωρούμε ότι είναι μεγάλη αυταπάτη η άποψη ότι μπορεί οποιοσδήποτε συνδυασμός να επιβάλει ένα αριστερό πρόγραμμα, μέσω της συμμετοχής του στα δημοτικά όργανα, σε έναν τέτοιο θεσμό του αστικού κράτους. Τοπικούς θεσμούς εργατικής και λαϊκής εξουσίας μπορεί να επιβάλει μόνο ο επαναστατικός αγώνας στο πλαίσιο της δυαδικής εξουσίας αρχικά, στη λογική του εργατικού κράτους και στην προοπτική της αυτοδιοίκησης των ελεύθερα συνεταιρισμένων παραγωγών. Αυτό επιβεβαιώνει η ιστορική εμπειρία διεθνώς και στη χώρα μας, με τη λαϊκή αυτοδιοίκηση της Ελεύθερης Ελλάδας, αλλά και η πρόσφατη της Αργεντινής.

- Τότε ισχύει δυο φορές το ερώτημα, γιατί συμμετέχετε στις εκλογές.

- Για τη ριζοσπαστική Αριστερά, η συμμετοχή και σε αυτούς τους θεσμούς έχει ιδιαίτερη σημασία, από τη σκοπιά της ανάπτυξης του αντικαπιταλιστικού αγώνα. Βέβαια, έχουμε επίγνωση των κοινωνικών και πολιτικών συσχετισμών. Μπορεί να είναι εξαιρετικά δύσκολο να υπάρξει εκπροσώπηση στο Δήμο Αθηναίων, αλλά δεν είναι ακατόρθωτο σε άλλους, μικρότερους δήμους. Το περιεχόμενο της παρέμβασης στα δημοτικά όργανα βρίσκεται στην αποκάλυψη του ρόλου τους, της αντιλαϊκής πολιτικής τους, των διαπλοκών και ταυτόχρονα στην στήριξη και ανάπτυξη του κινήματος.

 

 

ΣYMBOΛH ΣTON ΠOΛO THΣ PIZOΣΠAΣTIKHΣ APIΣTEPAΣ

- Γιατί δεν επιδιώξατε την εκλογική έστω σύμπραξη με κάποια από τις μεγάλες δυνάμεις της Αριστεράς;

- Επειδή δεν έχουν ολοκληρωμένο αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα και άρα δεν μπορούν να απαντήσουν αποτελεσματικά ούτε στον κυβερνητικό συνδυασμό Όμορφη Πόλη του Παπουτσή ούτε στη νεοδημοκρατική Aθήνα Αύριο της Mπακογιάννη. O συνδυασμός Αλλη Aθήνα του Φώτη Kουβέλη, που υποστηρίζεται από το Συνασπισμό, δεν ξεφεύγει από τη διαχειριστική λογική και κινείται μέσα στη γραμμή της Eυρωπαϊκής Ένωσης. O συνδυασμός Συμπαράταξη για την Aθήνα του Σπύρου Xαλβατζή, που υποστηρίζεται από το KKE, παρά το αριστερό μοντέλο διαχείρισης που προτείνει, αποτελεί μισή αντίσταση λόγω της λογικής του για μια «λαϊκή οικονομία» και μια «λαϊκή αυτοδιοίκηση».

- Αυτή η επιμονή σας για «συμβολή στον πόλο της ριζοσπαστικής Αριστεράς» δεν στενεύει την εμβέλειά σας; Γιατί δεν προτιμήσατε μια εκλογική τακτική συσπείρωσης ευρύτερων δυνάμεων στη βάση των τοπικών προβλημάτων ή κάποιων επιμέρους πολιτικών μετώπων;

- Στη διακήρυξή μας, βασικό περιεχόμενο του εκλογικού πολιτικού αγώνα θέτουμε την ανατροπή της πολιτικής της κυβέρνησης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των δήμων, ως απάντηση στα πιο καυτά προβλήματα, όπως τα εργασιακά, η ανεργία, τα δημοκρατικά δικαιώματα, η εκπαίδευση, το περιβάλλον. Τα προβλήματα δεν αντιμετωπίζονται με την κατάτμηση, αλλά με συνολικό αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα. Είναι αδύνατον να αποσπαστεί η εκλογική μάχη από αυτό. Γι αυτό πιστεύουμε ότι πρέπει να αναδειχτεί η αναγκαιότητα και δυνατότητα του πόλου της ριζοσπαστικής Αριστεράς, ο οποίος παράλληλα θα υπερασπίζει και θα αναβαθμίζει τα αναγκαία επιμέρους μέτωπα και κινήματα. Σε καμιά περίπτωση όμως δεν θέσαμε στις άλλες δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς ως προαπαιτούμενο τη συμφωνία τους με τον πόλο της ανεξάρτητης ριζοσπαστικής Αριστεράς.

- Τότε γιατί δεν συμμετέχουν ευρύτερες δυνάμεις;

- Πράγματι, εκτός από το Μέτωπο Ριζοσπαστικής Αριστεράς και τους Οικολόγους Εναλλακτικούς και έχει μεγάλη σημασία η συμμετοχή τους ως ιδιαίτερη συνιστώσα, θα μπορούσαν να συμμετέχουν και άλλες δυνάμεις. Η αιτία, κατά τη γνώμη μας, δεν βρίσκεται στο πρόγραμμα αλλά στις γενικότερες ταλαντεύσεις, δισταγμούς και πιέσεις, ειδικά στη φάση που διανύουμε.

- Και στις προηγούμενες δημοτικές, είχατε υποσχεθεί, «κι από Δευτέρα θα είμαστε πάλι εδώ». Ωστόσο δεν ήσαστε. Δίνετε πάλι την ίδια υπόσχεση;

- Πράγματι, δεν καταφέραμε, ως δημοτική κίνηση της ριζοσπαστικής Αριστεράς στις προηγούμενες εκλογές, τη συνέχεια της παρουσίας και δράσης μας. Κι αυτό είναι ένα κενό. Από την άλλη, ο κόσμος που συμμετέχει και στηρίζει την Ανυπόταχτη Αθήνα συμμετείχε σε όλες τις μάχες: στους εργατικούς αγώνες, στις αντιπολεμικές κινητοποιήσεις, στο κίνημα κατά της καπιταλιστικής «παγκοσμιοποίησης», κατά του τρομονόμου κ.λπ. Επίσης, συμμετέχουν και πολιτικές οργανώσεις και αγωνιστές. Αυτό είναι ένα κεκτημένο. Ωστόσο, παραμένει ζητούμενο η οικοδόμηση μιας μόνιμης αντικαπιταλιστικής κίνησης για το μέτωπο της πόλης-χώρου-περιβάλλοντος. Κι αυτό είναι ένα στοίχημα για μας.

 25/09/2002