|
"Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΣ" Ιδεολογικά |
||
|
|
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΣΤΑΛΙΝΙΚΗ ΑΝΤΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ Εχει ανοίξει μία συζήτηση στο Indymedia γύρω από την Ισπανική Επανάσταση και τη σταλινική αντεπανάσταση. Η Ισπανική Επανάσταση που έχει συγκλονίσει τους επαναστάτες όλου του κόσμου κι έχουν γραφτεί χιλιάδες βιβλία και άρθρα γι΄ αυτή, αποτελεί ορόσημο της πάλης της εργατικής τάξης και μία ανεξάντλητη πηγή μαθημάτων. Η πολιτική των σταλινικών, με τα Λαϊκά Μέτωπα και την ταξική συνεργασία ήταν η κύρια αιτία της ήττας της επανάστασης. Τι συνέβει λοιπόν στην Ισπανία κατά την διάρκεια του "εμφύλιου"; Οπως είναι γνωστό το ΚΚ Ισπανίας θεωρούσε την ισπανική επανάσταση δημοκρατική και όχι σοσιαλιστική. Για τους σταλινικούς της Ισπανίας η επανάσταση αυτή έπρεπε να κρατηθεί στα δημοκρατικά μέσα. Οσον αφορά το Στάλιν, αυτός ήθελε να κρατηθεί στα αντιφασιστικά πλαίσια, για να μη θιγεί η εξωτερική πολιτική της συνεργασίας του με τους "δημοκράτες" ιμπεριαλιστές. Την περίοδο εκείνη είχε υπογραφεί και το γαλλο-σοβιετικό σύμφωνο κι ο Στάλιν είχε λόγους να μην θέλει να "ξεφύγει" ο έλεγχος από τα χέρια του και της Κομιντέρν και περάσει στη φάση της σοσιαλιστικής επανάστασης, όπως επεδίωκαν οι Τροτσκιστές και άλλοι επαναστάτες κομμουνιστές. Τα κόμματα της αστικής τάξης στην πλειοψηφία τους είχαν συμμαχήσει με το φασίστα Φράνκο και μόνο κάποιοι δημοκρατικοί δικηγόροι υπεράσπιζαν την αστική δημοκρατία. Γενικά οι δυνάμεις των αστών ήταν ολιγάριθμες. Αυτοί που φρόντισαν να "βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά" ήταν όπως συνήθως οι σταλινικοί. Οι ισπανοί σταλινικοί, ολιγάριθμοι, αλλά έχοντας την υποστήριξη της Κομιντέρν συμφώνησαν από τους πρώτους στις εκκλήσεις της κυβέρνησης Πριέτο και του Αθάνια ώστε οι εξεγερμένοι εργάτες και τα μέλη τους να μην πειράξουν την "ιερή" ατομική ιδιοκτησία! Εξάλλου το πρώτο μέλημα της ταξικής συνεργασίας ήταν να δημιουργήσει τακτικό κυβερνητικό στρατό, με μιλιταριστικό πνεύμα, πειθαρχία, στρατιωτική ιεραρχία και επίσης αστυνομία. Και δεν έφτανε αυτό αλλά μόλις στάθηκε στα πόδια της η κυβερνητική εξουσία, οι σταλινικοί φρόντησαν να ΑΦΟΠΛΙΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΚΑΙ ΑΓΡΟΤΕΣ! Αποτελεί πολιτικό θράσος να προσπαθούν ακόμα και σήμερα οι σταλινικοί να ρίξουν το βάρος της ήττας της Ισπανικής Επανάστασης στους...τροτσκιστές! Οι σταλινικοί ήταν οι πρώτοι που ζήτησαν να διαλυθούν οι εργατικές πολιτοφυλακές και οι πρώτοι που έθεσαν τους πολιτοφύλακές τους κάτω από τις διαταγές των αξιωματικών του Αθάνια! Αυτοί δεν ήθελαν σοσιαλιστική επανάσταση αλλά την αποκατάσταση της αστικής κυριαρχίας - θεωρία των σταδίων - που είχε κλονιστεί από το πραξικόπημα των φασιστών, αλλά κυρίως από την εργατική επαναστατική εξέγερση. "Είναι απόλυτα εσφαλμένο", δήλωνε ο Γιέζους Χερναντέθ, εκδότης του "Μούντο Ομπρέρο", στις 6 Αυγούστου 1936, "πώς το σημερινό εργατικό κίνημα έχει αντικειμενικό σκοπό να εγκαταστήσει προλεταριακή δικτατορία όταν τελειώσει ο πόλεμος. Δεν μπορεί να ειπωθεί πως η συμμετοχή μας στον πόλεμο έχει κοινωνικά ελατήρια. Εμείς οι κομμουνιστές είμαστε οι πρώτοι που αρνούμαστε τούτη την υπόθεση. Μας κινεί αποκλειστικά ο πόθος να υπερασπίσουμε τη δημοκρατία"! Η "Ουμανιτέ", επίσης, όργανο του Κ.Κ. Γαλλίας τον ίδιο μήνα δημοσίευσε την ακόλουθη ανακοίνωση: "Η Κεντρική Επιτροπή του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ισπανίας μας ζητάει να πληροφορήσουμε το κοινό, σε απάντηση προς τις φανταστικές και με πολιτική θέση αναφορές που δημοσιεύτηκαν σε ορισμένες εφημερίδες, ότι ο ισπανικός λαός δεν αγωνίζεται για να εγκαθιδρύσει τη δικτατορία του προλεταριάτου, αλλά ένα σκοπό έχει μόνο: να υπερασπίσει τη δημοκρατική τάξη ΣΕΒΟΜΕΝΟΣ ΤΗΝ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ"!!! Ετσι φυσικό επόμενο ήταν στη συνέχεια η κυβέρνηση του Λαϊκού Μετώπου στην οποία μετείχαν και ορισμένες ομάδες των αναρχικών και στην περιφερειακή κυβέρνηση της Καταλωνίας και το POUM, να καταφέρουν να απονεκρώσουν το επαναστατικό κοινωνικό περιεχόμενο της επανάστασης. Δεν θα επεκταθώ περισσότερο. Απλά θα υπενθυμίσω στους σταλινικούς σ. ότι σε μια επαναστατική κατάσταση, όπως αυτή είχε διαμορφωθεί στην Ισπανία το 1936, αλλά και στην Ελλάδα την περίοδο του 1940 - 49, όπου η δυαδική εξουσία είχε αναδυθεί, η ίδρυση και ανάπτυξη των οργάνων της νέας εξουσίας, στην πάλη ενάντια στην παλιά, ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΡΙΣΙΜΟ ΖΗΤΗΜΑ. Την εξουσία δεν την παίρνει το επαναστατικό κόμμα, όπως πολλοί σύντροφοι πιστεύουν. Το επαναστατικό κόμμα ΗΓΕΙΤΑΙ, κατευθύνει, οργανώνει την ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, αλλά ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΠΟΥ ΚΑΤΑΚΤΑ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ, μέσα από τα όργανά της, τα εργατικά συμβούλια (σοβιέτ). Η προδομένη - άλλη μία προδομένη - Ισπανική Επανάσταση ήταν μια μεγάλη στιγμή στην πάλη για τη χειραφέτηση και απελευθέρωση του προλεταριάτου αλλά η σταλινική αντεπανάσταση την οδήγησε όπως και τόσες άλλες στο διάβα της ιστορίας, σε ήττα. ΒΗΧΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
|
Τελευταία ενημέρωση 26 Αυγούστου, 2002 Ποιος είναι ο Παναγιώτης Βήχος;
για να ενημερώνεστε σε κάθε νέα ανανέωση
|
