Πολιτικό καφενείο

Κύμα ακρίβειας σαρώνει τα εισοδήματα των εργαζομένων

Στη Θεσσαλονίκη στις 6,7 και 8 Σεπτεμβρίου το ραντεβού των εργαζομένων

Η αποθέωση της κοινωνικής αναλγησίας! Οταν οι τιμές στο λάδι, το γάλα, το γιαούρτι, τα ζαρζαβατικά, τα φρούτα, ακόμη και στην μπύρα, έχουν πάρει τα ύψη και έχουν αυξηθεί κατά 20, 30, 50 ακόμη και 150%, σε σχέση με πέρισυ ή ακόμη και λίγους μήνες πριν, η κυβέρνηση διαμηνύει στους εργαζόμενους, δια στόματος του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, ότι οι αυξήσεις που πήραν στους μισθούς τους ευθύνονται για τον πληθωρισμό! O ίδιος ο Κ. Σημίτης δηλώνει στο υπουργικό συμβούλιο, "να μη διολισθήσουμε σε πολιτική παροχών". Και δεν εννοεί φυσικά να κοπούν οι επιδοτήσεις στους κρατικοδίαιτους βιομηχάνους, ούτε να κλείσει η στρόφιγγα των δισ. προς τη Γιάννα και το 2004. Το ποιους εννοούσε φάνηκε πριν λίγες ημέρες, όταν σε κυβερνητική σύσκεψη αποφασίστηκε η εισοδηματική πολιτική που θα εφαρμοστεί το επόμενο έτος. Μόνο 2,5% θα πάρουν αύξηση οι δημόσιοι υπάλληλοι και 3% οι εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ! Αυξήσεις που υπολείπονται ακόμη και του επίσημου πληθωρισμού, που φτάνει στο 3,6%, ποσοστό που φυσικά αδυνατεί να εκφράσει την άνευ πρόσφατου προηγουμένου απαξίωση του εργατικού εισοδήματος.

Αυξήσεις, λοιπόν, σημαντικά μικρότερες ακόμη και από τον επίσημο πληθωρισμό είναι το δώρο που θα αναγγείλει ο πρωθυπουργός σε εργαζόμενους και συνταξιούχους από το βήμα της Διεθνούς Εκθεσης. Στη Θεσσαλονίκη, όμως, πρέπει πολύ πιο ηχηρά από τις κυβερνητικές εξαγγελίες να ακουστεί η φωνή των εργαζομένων. Οσων αρνούνται να γελοιοποιηθούν σηκώνοντας τη μεταξωτή σημαία του μποϋκοτάζ που κήρυξαν οι καταναλωτικές οργανώσεις για τις 3 Σεπτέμβρη και επιμένουν να ζητούν διψήφια ποσοστά αυξήσεων στους μισθούς και τα μεροκάματά τους, ώστε οι εισοδηματικές απώλειες να αναπληρωθούν από τις αυξήσεις και να βελτιωθεί η οικονομική τους κατάσταση. Των αγροτών που δεν δέχονται τις ποσοστώσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τους εκβιασμούς των βιομηχάνων, απαιτώντας να αμείβονται αξιοπρεπώς για το μόχθο τους. Των χιλιάδων νέων που βολοδέρνουν ανασφάλιστοι από δουλειά σε δουλειά για 100 και 150.000 δραχμές μισθό, χωρίς ωράριο.

Στη Θεσσαλονίκη λοιπόν, στις 6,7 και 8 Σεπτεμβρίου, είναι το πρώτο ραντεβού του κόσμου της εργασίας, ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης, της Νέας Δημοκρατίας, του κεφαλαίου και της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

ΒΗΧΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

ΑΠΡΟΘΥΜΗ ΝΑ ΕΛΕΓΞΕΙ ΤΙΣ ΤΙΜΕΣ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Αυξήσεις μέχρι και 160% σε είδη λαϊκής κατανάλωσης

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗΣ

Φωτιά έχουν πάρει από την αρχή του χρόνου μέχρι σήμερα οι τιμές στα βασικότερα είδη λαϊκής κατανάλωσης, στραγγίζοντας στην κυριολεξία τα εργατικά εισοδήματα, των οποίων η αγοραστική αξία κάθε μέρα που περνάει μειώνεται όλο και περισσότερο. Ορισμένα μόνο παραδείγματα είναι πέρα για πέρα ενδεικτικά της δραματικής κατάστασης που έχει διαμορφωθεί στην αγορά. Με βάση ανακοινώσεις του υπουργείου Ανάπτυξης, που στηρίζονται σε έρευνα που έγινε στις τιμές μεγάλων σουπερμάρκετ, όπως είναι ο Μαρινόπουλος, ο Σκλαβενίτης, ο Βερόπουλος και ο Βασιλόπουλος, προκύπτει ότι η τιμή του αραβοσιτέλαιου Μινέρβα πέντε λίτρων αυξήθηκε από τον Ιανουάριο μέχρι τον Ιούλιο κατά 26%. Η τιμή του ελαιόλαδου Κουπέ Μινέρβα πέντε λίτρων κατά 16%, του Αλτις πέντε λίτρων κατά 13%. Η τιμή στο κεφαλοτύρι κατά 22%. Στη μισόλιτρη πλαστική φιάλη γάλακτος της Δέλτα κατά 11%. Στο σακχαρούχο γάλα Βλάχας και στο γιαούρτι Κομπλέ της Δέλτα η τιμή αυξήθηκε κατά 8%. Η τιμή της μπύρας Μύθος αυξήθηκε κατά 16% και της Αμστελ κατά 12%. Στα οπωροκηπευτικά προϊόντα οι αυξήσεις των τιμών από τον Αύγουστο του 2001 μέχρι φέτος είναι ακόμη μεγαλύτερες, φτάνοντας ακόμη και το 160%, όπως συμβαίνει με τα παντζάρια. Δεν αποτελούν όμως εξαίρεση. Στα μήλα γκόλντεν οι τιμές έχουν αυξηθεί κατά 70%, στα αχλάδια κατά 57%, στα σταφύλια κατά 45%, στα κολοκυθάκια και τα καρότα κατά 43%, στις ντομάτες και τις μπάμιες κατά 37%, στα πεπόνια κατά 35%, στα λεμόνια κατά 27%, στα μαρούλια και τις μελιτζάνες κατά 25% και τις πιπεριές κατά 24%. Το παζλ συμπληρώνεται αν προσθέσουμε και τις αυξήσεις που έγιναν ή πρόκειται άμεσα να γίνουν στις υπηρεσίες;. Εδώ η κυβέρνηση Σημίτη μπορεί να επαίρεται ότι η ίδια άναψε το πράσινο φως και έδειξε το δρόμο της αισχροκέρδειας στον ιδιωτικό τομέα. Τα νέα τέλη κυκλοφορίας οχημάτων που είναι αναγκασμένοι να παραλάβουν οι κάτοχοι αυτοκινήτων και μοτοσικλετών θα είναι αυξημένα μέχρι και 15%. Τα τιμολόγια της ΕΥΔΑΠ αυξήθηκαν κατά 5%, της ΔΕΗ κατά 4%, ενώ τα εισιτήρια των ακτοπλοϊκών μεταφορών, ελέω καθεστώτος απελευθέρωσης που επέβαλε ο Χρήστος Παπουτσής κατά τη θητεία του στο υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, αυξήθηκαν κατά 9%. Μετά γιατί οι σχολάρχες να μην ξεσαλώσουν επιβάλλοντας αυξήσεις που τείνουν σε διψήφια νούμερα ή οι ασφαλιστικές εταιρείες που έχουν χαρατσώσει τον κόσμο με αυξήσεις ακόμη και της τάξης του 15%;

Η κυβέρνηση, αντιμέτωπη με αυτή την κατάσταση που έχει ήδη διαμορφωθεί και πολύ περισσότερο με μηνύματα που φτάνουν επισημαίνοντας ότι δρομολογείται ένα νέο, τρίτο κύμα αυξήσεων που θα ολοκληρωθεί τον Σεπτέμβριο, αναγκάστηκε να πάρει θέση. Όχι φυσικά να επιβάλει ανώτατες τιμές. Αυτό το μέτρο χαρακτηρίστηκε "παρωχημένο". Ενώ και ο ίδιος ο υπουργός Ανάπτυξης, Ακης Τσοχατζόπουλος, απαντώντας σε σχετική ερώτηση, τη στιγμή μάλιστα που οι τσέπες των εργαζομένων γίνονται βορά στις ορέξεις των αρπακτικών, αποκλείοντας την επιβολή ανώτατων τιμών δήλωσε ότι "η αγορά πρέπει να λειτουργήσει. Υποστηρίζουμε την ελεύθερη οικονομία της αγοράς"...

Η αντίδραση της κυβέρνησης θα εξαντληθεί σε τέσσερις κατευθύνσεις. Αρχικά στην προσπάθεια επανεργοποίησης των συμφωνιών κυρίων μεταξύ υπουργείου Ανάπτυξης, βιομηχάνων και εμπόρων. Μέτρο περιορισμένης πλέον απόδοσης, μια και η εξάντλησή του κατά την περίοδο προετοιμασίας της ένταξης στην ΟΝΕ εγείρει απαιτήσεις σήμερα για κάλυψη του χαμένου χρόνου και των αυξήσεων που δεν έγιναν όλα τα προηγούμενα χρόνια. Δεύτερο μέτρο που θα επιστρατεύσει η κυβέρνηση είναι οι έλεγχοι του ΣΔΟΕ, επιχειρώντας με αυτόν τον τρόπο να εκβιάσει τις βιομηχανίες. Λες και πρόκειται να βρει τις πολυεθνικές που σέρνουν το χορό των αυξήσεων με διπλά βιβλία...

Το τρίτο μέτρο που θα αξιοποιήσει η κυβέρνηση θυμίζει το σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου. Είναι η απελευθέρωση των αγορών. Όπως υποστηρίζουν οι φωστήρες των ανοικτών αγορών, οι διοικητικοί περιορισμοί στρεβλώνουν τον ανταγωνισμό και ωθούν τεχνητά τις τιμές προς τα πάνω. Τα λένε αυτά απαξιώντας φυσικά να ελέγξουν κατά πόσο η απελευθέρωση των τιμών στα πετρελαιοειδή, από τον Ανδριανόπουλο το 1991, λειτούργησε σε αυτή την κατεύθυνση. Ορθώς πράττουν. Γιατί τα μόνα συμπεράσματα που βγαίνουν υπογραμμίζουν την αυθαιρεσία του κάθε βενζινοπώλη και πρωτίστως των πετρελαϊκών εταιρειών στη διαμόρφωση των τιμών. Πάνω απ΄ όλα δε, την εκτόξευση των σχετικών τιμών. Το τελευταίο και πλέον φαρμακερό μέτρο του ανένδοτου κατά της ακρίβειας που κήρυξε η κυβέρνηση προβλέπει την αφύπνιση της κοινωνίας των καταναλωτών και μια στεντόρεια και ουχί υστερική ιαχή "δεν ψωνίζω, δεν ψωνίζω" που θα διαπεράσει τους αιθέρες του Κολωνακίου, της Βουκουρεστίου και των πέριξ αιματοβαμμένων χαρακωμάτων της Τρίτης, 3 Σεπτέμβρη. Μια ιαχή που θα ακουστεί στα πέρατα της οικουμένης, όπως ακριβώς αντήχησε το "Αέρας" ή το "Μολων Λαβέ" λίγο παλιότερα, γράφοντας μια νέα λαμπρή σελίδα στο βιβλίο των αγώνων του ελληνισμού.

Καραγκιοζιλίκια; Όχι. Απλώς η κάθε τάξη έχει τον πολιτισμό που της αξίζει. Ο Σημίτης, η Δάφνη και ο λοιπός συρφετός με την ίδια ευκολία που ξαμολάνε το διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας και επιστήθιο φίλο του πρωθυπουργού, Νίκο Γκαργκάνα, να δηλώνει ότι "ο υψηλός πληθωρισμός οφείλεται κυρίως στις σημαντικές αυξήσεις στις αποδοχές", με την ίδια ευκολία που υπόσχονται αυξήσεις της τάξης του 2,5% για τον επόμενο χρόνο, με τη ίδια ακριβώς ευκολία πουλάνε και το ναρκωτικό του ενσυνείδητου καταναλωτή. Μια ιδιότητα που συγκαλύπτει άμεσα και ακυρώνει μακροπρόθεσμα την κατηγορία του εργαζόμενου, σνομπάροντας τους εργατικούς αγώνες που πρέπει να γίνουν ενάντια στην κυβέρνηση του Σημίτη και τη Νέα Δημοκρατία, ενάντια στο κεφάλαιο και την Ευρωπαϊκή Ένωση, για την ακρίβεια, για το δικαίωμα στη δουλειά, για γενναίες αυξήσεις.