Ναρκωτικα SOS (Παναγιώτης Βήχος)

Η επίθεση που δέχεται το 18ΑΝΩ εδώ και χρόνια από το ίδιο το κράτος χαλυβδώνει όλους όσους μάχονται ενάντια στην εξάρτηση και τα ναρκωτικά. Γιατί το ζήτημα των ναρκωτικών δεν αφορά απλά και μόνο κάποιους εργαζόμενους που απολύονται αλλά μεγάλα ζητήματα πολιτικής, σε μια περίοδο τρομακτικής κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος που επιχειρεί να καθυποτάξει ιδεολογικά και με κάθε τρόπο το κίνημα, τσακίζοντας κάθε μορφής αντίσταση στην ισοπέδωση και την παρακμή. Το 18ΑΝΩ ήταν και είναι ενάντια στην κοινωνία του ελέγχου.

Η επίθεση της κυβέρνησης στο 18ΑΝΩ, το μεγαλύτερο πρόγραμμα απεξάρτησης του ΕΣΥ, που το οδηγεί στην υπολειτουργία και υποβάθμιση, τη στιγμή που η έκταση της τοξικομανίας κάνει αναγκαία την ανάπτυξη όχι μόνο του 18ΑΝΩ αλλά πολλών δημόσιων προγραμμάτων απεξάρτησης, απηχεί το πνεύμα του κοινωνικού κομφορμισμού που κυριαρχεί και διαμορφώνει τη γενικότερη πολιτική για τα ναρκωτικά. Το πνεύμα που προωθεί την κυρίαρχη στο νεοφιλελεύθερο καπιταλιστικό κόσμο πολιτική του περιορισμού της βλάβης, των υποκατάστατων, της μεθαδόνης, της συντήρησης. Σύμφωνα με την κυρίαρχη αντίληψη, με βάση ανάγκες, οικονομικές και πολιτικές, του συστήματος, η αντιμετώπιση

Ίσως εικόνες σαν και αυτήν σε μερικούς αρέσουν, ενώ αρκετούς τους αφήνει αδιάφορους ενώ...

του τοξικομανή δεν μπορεί να αποβλέπει στην απεξάρτηση, τη ριζική αλλαγή, την κατάκτηση, μέσα από την θεραπευτική διαδικασία, ενός νέου τρόπου ζωής με οράματα, αξίες, στόχους. Υπέρτατος στόχος οφείλει να είναι η "κανονικοποίηση" ατόμων και συμπεριφορών, η προσαρμογή στη νόρμα, ο κοινωνικός έλεγχος των πιο ανήσυχων κοινωνικών στοιχείων, των νέων, των διαφορετικών, των "επικίνδυνων" για τη δημόσια τάξη και τους εκφραστές της.

Μ΄ αυτή την πολιτική βρίσκεται σε σύγκρουση το 18ΑΝΩ με την ανθρωποκεντρική φιλοσοφία και την διαλεκτική προσέγγιση του κοινωνικού κατά βάση φαινομένου της εξάρτησης από ουσίες, ως ακραίας μορφής αλλοτρίωσης του σύγχρονου ανθρώπου. Αλλά η δύναμη του τεράστιου έργου που επιτελεί στα πλαίσια αυτής ακριβώς της φιλοσοφίας - ένα έργο που εκτείνεται σ΄ όλους τους τομείς της θεραπείας, της κοινωνικής επανένταξης, της πρόληψης, της εκπαίδευσης, της έρευνας - όχι μόνο δεν επέτρεψε στο κυβερνητικό εγχείρημα να τελεσφορήσει αλλά αντίθετα συσπείρωσε στο πλευρό του ένα τεράστιο αριθμό επώνυμων και ανώνυμων ανθρώπων. Έφερε δίπλα του, στο ίδιο μέτωπο αγώνα όλους όσους αναγνωρίζουν το 18ΑΝΩ ως εστία αντίστασης στην κοινωνία του ελέγχου και της υποταγής.

Οι απεξαρτημένοι διεκδικούν τη θέση τους στο κίνημα

Στα πλαίσια αυτού του αγώνα διαμορφώθηκαν και οι όροι δημιουργίας ενός κοινωνικού κινήματος ενάντια στα ναρκωτικά και τον κοινωνικό έλεγχο. Σπάζοντας τα δεσμά της εξάρτησης οι απεξαρτημένοι του 18ΑΝΩ μπήκαν δυναμικά σ΄ αυτό το κίνημα, διεκδικώντας όχι απλά το δικαίωμα στη θεραπεία απεξάρτησης, αλλά και το δικαίωμα στην κριτική σκέψη,

...άλλοι δίνουν τον δικό τους αγώνα, ακόμη και με αυτόν τον τρόπο, για να σβήσουν εικόνες σαν την παραπάνω.

τον ανεξάρτητο λόγο, την ανεξάρτητη και δημιουργική κοινωνική παρουσία και δράση. Χαμογελώντας με κατανόηση στους μικρούς και μεγάλους φόβους που ακόμα υπάρχουν μέσα τους, όρθωσαν με θάρρος και αξιοπρέπεια το ανάστημά τους απέναντι στον Υπουργό, στη Βουλή, στα κόμματα. Κατέρριψαν στην πράξη τα κοινωνικά στερεότυπα του τοξικομανή ως επικίνδυνου εγκληματία που η θέση του είναι στη φυλακή ή του χρόνιου αρρώστου που έχει δια βίου ανάγκη από την ηρωίνη ή το υποκατάστατο της, τη μεθαδόνη. Απέδειξαν ότι ο τοξικομανής μπορεί να γίνει καλά αρκεί να ενταχθεί με τη θέλησή του σ΄ ένα πρόγραμμα απεξάρτησης που του ταιριάζει και να πιστέψει στη φιλοσοφία του.

Αρνήθηκαν τη θέση και το ρόλο του "περιθωριακού" που τους επιφυλάσσει το σύστημα - του νόμιμου και θεσμοποιημένου, μέσω των υποκατάστατων, περιθωρίου. Πήραν το ρόλο του ενεργού πολίτη και βρήκαν τη θέση τους μέσα στο κίνημα, δίπλα στους θεραπευτές, τους επιστήμονες, τους διανοούμενους, τους εργάτες, τους μαθητές, τους απλούς ανθρώπους. Η αντίσταση στους μηχανισμούς χειραγώγησης της συνείδησης τους μέσα απ΄ τα ναρκωτικά, νόμιμα και παράνομα, διαμορφώνει τους όρους της συμμετοχής τους στην πάλη για την κοινωνική χειραφέτηση.