Πολιτικό καφενείο

«Μισθολόγιο» πείνας, αξιολόγησης
και παράτασης του εργάσιμου
βίου προωθεί η κυβέρνηση

ΔHMHTPHΣ ΣTAMOYΛHΣ

Mε την παράδοση του πορίσματος της επιτροπής Κιντή για το νέο σύστημα αμοιβής των δημοσίων υπαλλήλων, ερρίφθη ο κύβος της νέας επίθεσης της κυβέρνησης κατά των εργαζομένων στο Δημόσιο. Το «νέο μισθολόγιο» που προωθεί το κυβερνητικό επιτελείο δεν φαίνεται να διαφέρει καθόλου σε σχέση με την έως τώρα ακολουθούμενη οικονομική πολιτική του κράτους-εργοδότη απέναντι στους εργαζομένους του, ενώ ο υπουργός Εσωτερικών, Κ. Σκανδαλίδης, έσπευσε να ξεκαθαρίσει ότι, πέρα από τις όποιες αυξήσεις που, υπό συγκεκριμένους όρους, προτείνει η επιτροπή Κιντή, αυτό που θα κρίνει το τελικό αποτέλεσμα είναι το λεγόμενο «πρόγραμμα σταθερότητας» και το εύρος της λιτότητας που θα επιβληθεί μέσω του νέου αντεργατικού προϋπολογισμού του 2003.

Τα ΜΜΕ και η συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ΑΔΕΔΥ υποδέχτηκαν ιδιαίτερα θετικά τα διάφορα «σενάρια» της επιτροπής, κάνοντας λόγο για «αύξηση των αποδοχών» και για «πολλαπλασιασμό των επιδομάτων». Ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, Σ. Παπασπύρος, μάλιστα, έσπευσε να μιλήσει για «σημαντικό και χρήσιμο υλικό». Οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο, ούτε λίγο ούτε πολύ, το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να διαλέξουν ποιο από τα διάφορα «σενάρια» τους ?δίνει τα περισσότερα! Η αλήθεια, ωστόσο, είναι πολύ διαφορετική. Καταρχήν, οι συντάκτες του πορίσματος δεν κρύβουν ότι όλα τα «σενάριά» του κινούνται στα όρια των «δημοσιονομικών περιορισμών». Όσον αφορά τους βασικούς μισθούς, διαιωνίζεται η καθήλωσή τους στα όρια της πείνας. Η αξιολόγηση και η περίφημη σύνδεση μισθού-αποδοτικότητας αναδεικνύονται σε «λυδία λίθο» της όποιας μισθολογικής βελτίωσης των εργαζομένων. Η λογική των επιδομάτων ενισχύεται και, επιπλέον, μπαίνει «από την πόρτα» ο πρόσφατος αντιασφαλιστικός νόμος της κυβέρνησης που έμμεσα επιμηκύνει το χρόνο εργασίας πέρα των 65 ετών.

Το πόρισμα επικαλείται το στόχο της «πραγματικής σύγκλισης» με τους αντίστοιχους ευρωπαϊκούς μισθούς, αλλά, όπως διευκρινίζεται, «η σύγκλιση αυτή δεν μπορεί να είναι ούτε απότομη ούτε αποκλειστικά ονομαστική»! Και όλα αυτά, όταν, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, ο μέσος ακαθάριστος μισθός σε τρέχουσες τιμές για το 2001, για τους Έλληνες δημόσιους υπαλλήλους, αντιστοιχεί στο 60,2% του μέσου ευρωπαϊκού, κατέχοντας την προτελευταία θέση. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο πρώτος μισθός του νεοεισερχόμενου στο Δημόσιο για απόφοιτο Δημοτικού προτείνεται να είναι 800 ευρώ και για απόφοιτο Λυκείου 920 ευρώ. Φυσικά, αυτά τα ποσά που, ακόμα και σήμερα είναι πολύ μικρά για τις ανάγκες των εργαζομένων, προορίζονται να δοθούν όχι άμεσα αλλά σε βάθος χρόνου, δηλαδή μέσα σε ένα χρονικό πλαίσιο οκτώ με εννέα χρόνων.

Το πόρισμα εναρμονίζεται σαφώς με την κυβερνητική στρατηγική χτυπήματος και αντιδραστικής αναμόρφωσης των εργασιακών σχέσεων στο Δημόσιο, μέσω της λεγόμενης σύνδεσης μισθού - παραγωγικότητας, καθώς στις αρχές του νέου συστήματος αμοιβών λανσάρεται και το σλόγκαν «η γνώση και η ικανότητα, όπου και όταν υπάρχει, θα αμείβεται και θα διαφοροποιεί μισθολογικά όσους την κατέχουν», ενώ γίνεται λόγος και για την εισαγωγή «κλίμακας απόδοσης με μετρήσιμους στόχους..»! Ειδικότερα, μάλιστα, προτείνεται η αλλαγή του μισθολογικού κλιμακίου να γίνεται αφού πρώτα ο κάθε εργαζόμενος έχει αξιολογηθεί και έχει χαρακτηριστεί η δουλειά του «θετική». Μπορούμε να υποθέσουμε συνεπώς ότι, αν η αρμόδια αξιολογούσα αρχή κρίνει τη δουλειά ενός εργαζόμενου ως «μη θετική», τότε ανοίγει ο δρόμος είτε για τη μισθολογική καθήλωσή του είτε ακόμα και για την αποπομπή του από την υπηρεσία!

Η καθιερωμένη από τις εκάστοτε κυβερνήσεις διασπαστική πολιτική των επιδομάτων «αναμορφώνεται» και αναπαράγεται, καθηλώνοντας τους μισθούς και τις συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων. Εδώ, αξίζει να σημειωθεί ότι αυξάνεται το ειδικό βάρος των επιδομάτων «ευθύνης» και «θέσης» που προορίζονται για την ανώτερη διευθυντική ιεραρχία των υπηρεσιών (προϊστάμενοι γραφείων, διευθυντές, γενικοί διευθυντές κ.λπ.). Τα επιδόματα αυτά προτείνεται να τριπλασιαστούν, σε μια εμφανή προσπάθεια του κράτους να βαθύνει τις κοινωνικές συμμαχίες του. Χαρακτηριστικό, από αυτή την άποψη, είναι το παράδειγμα από το χώρο της εκπαίδευσης όπου τα στελέχη λαμβάνουν πλέον επίδομα θέσης 80-120 χιλιάδων δρχ., ενώ οι εκπαιδευτικοί αρκούνται σε ένα δεκαχίλιαρο

Όσον αφορά τις βασικές αρχές και τη δομή του νέου μισθολογίου, μεταξύ άλλων προτείνεται η αλλαγή της ισχύουσας δομής των μισθολογικών κλιμακίων από 36 σε 19. Βέβαια, όχι τυχαία, τα 19 κλιμάκια οδηγούν σε υπέρβαση των 33 ετών υπηρεσίας που είναι η σημερινή βάση για συνταξιοδότηση, δίνοντας έτσι ένα «κίνητρο παραμονής για τους υπαλλήλους στην υπηρεσία, δεδομένου ότι εξαντλούν τα μισθολογικά κλιμάκια με τη συμπλήρωση 35 ετών υπηρεσίας». Πρόκειται, ουσιαστικά, για έμμεση επέκταση του εργασιακού βίου κατά δύο χρόνια (από τα 65 στα 67 έτη).

Τις προτάσεις Κιντή, όπως και τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς, καταγγέλλουν τόσο οι Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Κινήσεις του Δημοσίου όσο και οι συνδικαλιστικές δυνάμεις του ΠΑΜΕ και της Αυτόνομης Παρέμβασης. Και όπως όλα δείχνουν, η χρόνια καθήλωση των μισθών στο Δημόσιο έχει «ωριμάσει» τις συνθήκες για μια αποφασιστική αντιπαράθεση των εργαζομένων με την κυβερνητική πολιτική της λιτότητας. Αυτό φαίνεται πως τρέμει και η κυβέρνηση από το Σεπτέμβριο