|
"Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΣ" Μαστροποί στην εξουσία |
||
|
Αρχείο Όλο το αρχείο με άρθρα αυτού του θέματος δείτε το κάνοντας κλικ εδώ
|
«ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ»
Oι προαποφασισμένες αλλαγές που πλέον δρομολογήθηκαν και επιταχύνθηκαν με αφορμή την κινηματογραφική κλοπή των όπλων από τη μονάδα της Κω συμβολίζουν με την πιο συμπυκνωμένη μορφή τον τρόπο που αξιοποιείται η τρομικρατία για ένα γενικότερο αντιδραστικό μετασχηματισμό των βασικών μοχλών του κράτους (στρατός, αστυνομία, δικαιοσύνη και κάθε λογής υπηρεσία κατά του εσωτερικού εχθρού). Όποιοι περίμεναν αποκαλύψεις, έστω και υπονοούμενα για την ανάμειξη στρατιωτικών στις μυστικές επιχειρήσεις αξιοποίησης της τρομοκρατίας, απογοητεύθηκαν. Οι εξαγγελίες του αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Στρατού, πέρα από τις ηχηρότατες καμπάνες, κατά κύριο λόγο αφορούσαν την ουσία της αναδιοργάνωσης του στρατού, μιας προσπάθειας που με τα δικά του λόγια «είναι η μεγαλύτερη των τελευταίων 50 ετών» και αποσκοπεί στη «συγκρότηση ισχυρών, ταχυκίνητων, ευέλικτων και με μεγάλη ισχύ πυρός μονάδων, με υψηλή επάνδρωση, από 70% έως και 100%...». Στην πραγματικότητα οι περίφημοι εκσυγχρονισμοί αφορούν τη μετατροπή του στρατού σε δύναμη εσωτερικής ασφάλειας, που πρώτα και κύρια θα ελέγχει το εσωτερικό μέτωπο σαν προϋπόθεση για τα ευρύτερα «εθνικά του καθήκοντα». Σε αυτήν την κατεύθυνση προετοιμάζεται η αναδιοργάνωση των στρατιωτικών υπηρεσιών ασφάλειας, ένα είδος DΙΑ με αυξημένες αρμοδιότητες που θα έχει κατοχυρωμένο το δικαίωμα προσφυγής στη βία. Όπως ακριβώς το πρώτο στάδιο του καπιταλισμού πήρε σχήμα και μορφή στα αποκαϊδια των Ναπολεόντειων πολέμων, όπως ακριβώς το στάδιο του μονοπωλιακού καπιταλισμού δημιούργησε τους θεσμούς του πάνω στην καμένη γη του A Παγκόσμιου πολέμου, έτσι τώρα στην έρημη χώρα του πολέμου κατά της τρομοκρατίας δημιουργούνται οι βασικοί πολιτικοί μοχλοί του κράτους και της εξουσίας, το σύστημα αξιών, ο νομικός πολιτισμός και οι θεσμοί δικαίου του ολοκληρωτικού καπιταλισμού κατά της νέας επαναστατικής προοπτικής. Ξεχάστε τον Αβραμόπουλο και τον προκαθήμενο Χριστόδουλο. Στην πρώτη θέση του σταρ σύστεμ λάμπει πλέον το μάχιμο άστρο του Νασιάκου. Ξεχάστε τους ήρεμους αναλυτές του Τύπου και της τηλεόρασης. Στη ζώνη πρώτης ακροαματικότητας και στις δεξιές σελίδες πλέον συνωστίζονται πράκτορες, που με το που ξυπνάνε καλωδιώνται με την Ασφάλεια, την Πρεσβεία και τα πιο αντιδραστικά και μισητά κέντρα. Ξεχάστε όσα εννοούσαν οι μεγαλοστομίες για ισχυρή Ελλάδα. Η συνθήκη του Σένγκεν, τα πρωτόκολλα αντιτρομοκρατικής συμφωνίας, η δυνατότητα των Αμερικανών να απαγάγουν και να δικάζουν όποιον θεωρούν ύποπτο στις ίδιες τις ΗΠΑ αναδεικνύει μία νέα σχέση εθνικού-διεθνικού, όπου επικρατεί η εξουδετέρωση του εσωτερικού εχθρού και το υπέρτατο συμφέρον των ηγεμονικών δυνάμεων του ιμπεριαλισμού. Παράλληλα, σε καθοριστικό στοιχείο αναδεικνύεται η βαθιά αντιδραστικοποίηση των θεσμών απόδοσης δικαιοσύνης. Ξεχάστε το τεκμήριο της αθωότητας. Η καταπάτηση των στοιχειωδέστερων πολιτικών δικαιωμάτων όσων κατηγορούνται για συμμετοχή στη «17 Νοέμβρη» και φέρονται να ομολόγησαν τη συμμετοχή τους είτε σαν αποτέλεσμα εκβιασμών και πιέσεων (ότι θα εκδοθούν, για παράδειγμα, στις ΗΠΑ να κάνουν παρέα με τους Ταλιμπάν στο Γκουαντάναμο ή στην Τουρκία μαζί με τον Οτσαλάν) είτε στο πλαίσιο ευρύτερης συναλλαγής και συνεργασίας τους με τους αντιδραστικούς κρατικούς μηχανισμούς, το βάθος της οποίας δεν μπορούμε προς το παρόν να γνωρίζουμε για τον οποιονδήποτε προοιωνίζεται την αντιδραστικότερη αναμόρφωση του νομικού συστήματος. Προοιωνίζεται τη γενίκευση των «λευκών κελιών». Σε αυτή την προσπάθεια η «17 Νοέμβρη» και κάθε μορφή ατομικής τρομοκρατίας προσέφεραν τελικά τα μέγιστα. Ανεξάρτητα μάλιστα από τις όποιες αρχικές προθέσεις των περισσότερων ίσως από όσους συμμετείχαν. Η 27χρονη δράση της αμφισβήτησε την αποτελεσματικότητα και καταπολέμησε την επαναστατική ανάπττυξη της μαζικής εργατικής δράσης. Αναγόρευσε σε μαμή της Iστορίας τους αυτόκλητους εκδικητές. Αναπαρήγαγε τη μικροαστική λογική της ατομικής αυτενέργειας, κολακεύοντας και ναρκώνοντας τις πιο πρωτόγονες τάσεις της εργατικής τάξης. Και τη στιγμή που κλείνει ο κύκλος της, όπως ακριβώς έγινε και με τα χτυπήματα της 11ης Σεπτεμβρίου, προσφέρει τη νομιμοποιητική βάση και προωθεί τη συναίνεση για να απελευθερωθούν οι πιο σκοτεινές δυνάμεις και να υλοποιηθούν όσα σχέδια έμεναν στα χαρτιά από τις πιο επιθετικές δυνάμεις του κεφαλαίου. Και αυτά τα σχέδια ανοίγουν τώρα στο έδαφος δύο γεγονότων: της νέας αντιτρομοκρατικής ιμπεριαλιστικής σταυροφορίας, ειδικά στη Μέση Ανατολή, και της οικονομικής κρίσης. Γενικότερα, με πρόσχημα την τρομοκρατία οργανώνεται μία νέα σύμφυση στρατού, αστυνομίας, μυστικών υπηρεσιών, δικαιοσύνης, ιδεολογικών μηχανισμών, ΜΜΕ, κ.λπ. στα πλαίσια ενός κράτους-χωροφύλακα με κοινοβουλευτική επίφαση. Στην απόληξή του αυτό το σχέδιο στοχεύει στην εξαφάνιση του αντιαμερικανισμού, έτσι ώστε να πάψει να αποτελεί τροχοπέδη ή έστω ανασχετικό παράγοντα για τη συμπόρευση του ελληνικού κεφαλαίου με τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολύ περισσότερο να μην μπολιαστεί με αντικαπιταλιστικό περιεχόμενο, και στο τσάκισμα των εργατικών αντιστάσεων ώστε να βαθύνει η εκμετάλλευση και να ξεπεραστεί η οικονομική κρίση. Στρατηγικό ζητούμενο όμως είναι η εξαφάνιση των επαναστατικών τάσεων της εργατικής τάξης. Η εξουδετέρωση του οργανωμένου επαναστατικού αγώνα, το πέρασμά του στην παρανομία, το μεθοδικό κόψιμο των δεσμών του με τις διεκδικήσεις και τις αναζητήσεις των εργαζομένων και της νεολαίας. Στόχος είναι η επαναστατική Αριστερά απέναντι στη χούντα του ολοκληρωτικού καπιταλισμού να αποκηρύξει την επαναστατική, μαζική, εργατική βία, αναπόσπαστο στοιχείο του σύγχρονου κομμουνιστικού προγράμματος. Σε αυτή την άνευ προηγουμένου πίεση θα δοκιμαστεί όλη η Αριστερά. Στόχος θα είναι η ανάπτυξη των πιο συμβιβαστικών και κεντρομόλων δυνάμεων και ο εξοβελισμός στο πυρ το εξώτερον κάθε εργατικής επαναστατικής κομμουνιστικής τάσης. Απέναντι σε αυτή την πραγματικά καινούρια κατάσταση καθήκον της στιγμής είναι τώρα, που το σχέδιο είναι εν τη γενέσει του, να αποκαλυφθεί. Αυτή η ελεεινή στρατιά πρακτόρων να απωλέσει το μανδύα του ανεξάρτητου αναλυτή και εκσυγχρονιστή των θεσμών πριν νομιμοποιηθεί με τις δάφνες της εγκυρότητας και της αξιοπιστίας
|
Τελευταία ενημέρωση 30 Αυγούστου, 2002 Ποιος είναι ο Παναγιώτης Βήχος;
για να ενημερώνεστε σε κάθε νέα ανανέωση
|
